Постинг
22.10.2007 19:33 -
БРАНКО ЦРВЕНКОВСКИ - ПОЕТ
Б.Ц. - Повик
Па да се знае каков претседател имаме во државава. Еее, далечната ни 1977 година, нашиот, во тоа време претседател "wannabe" Б.Ц, освои неприкосновено трето место на конкурсот за поетски творби на манифестацијата "Курирче" во Кичево. Уживајте...
Наслов на стихотворба: Повик
Автор: Бранко Црвенковски во јавноста попознат како Б.Ц.
Ветрот шумоли и ни мрси коси
дури стоиме на могила пресна,
со мисла темна тага што носи
и омраза в срце жолчна и бесна.
Во ушите уште глас нејзин ни ѕуни
што во борба вика, буди желба смела,
нејзиниот поглед уште не бодри,
ни играат пред очи нејзините дела.
Помнам за првпат кога кај нас се јави,
напатена и страдна од судбата тешка,
четата веднаш ја прифати за своја
и напред ја поведе во борбата жешка.
А убава беше ко фиданка млада,
трошна и нежна како росно цвеќе.
Секогаш игрива и лесна ко птичка,
весела и мила ко малечко дете.
За умор таа не знаеше што е,
везден на нога од утро до мрака,
секогаш спремна помош да пружи
и напред да јурне со пушка в рака.
Но, смртта лочна живот и скрати
и ја зеде невидената младост среќна,
ја поведе на пат бескрајно долг
ја одведе неа на почивка вечна.
Ветрот шумоли и ни мрси коси,
дури пред нас игра нејзината лика,
дури во нас царува нејзиниот повик
во борба, на одмазда сите што не вика.
ПРЕЗЕМЕНО ОД : http://kopriva.blog.com.mk/node/113331
Наслов на стихотворба: Повик
Автор: Бранко Црвенковски во јавноста попознат како Б.Ц.
Ветрот шумоли и ни мрси коси
дури стоиме на могила пресна,
со мисла темна тага што носи
и омраза в срце жолчна и бесна.
Во ушите уште глас нејзин ни ѕуни
што во борба вика, буди желба смела,
нејзиниот поглед уште не бодри,
ни играат пред очи нејзините дела.
Помнам за првпат кога кај нас се јави,
напатена и страдна од судбата тешка,
четата веднаш ја прифати за своја
и напред ја поведе во борбата жешка.
А убава беше ко фиданка млада,
трошна и нежна како росно цвеќе.
Секогаш игрива и лесна ко птичка,
весела и мила ко малечко дете.
За умор таа не знаеше што е,
везден на нога од утро до мрака,
секогаш спремна помош да пружи
и напред да јурне со пушка в рака.
Но, смртта лочна живот и скрати
и ја зеде невидената младост среќна,
ја поведе на пат бескрајно долг
ја одведе неа на почивка вечна.
Ветрот шумоли и ни мрси коси,
дури пред нас игра нејзината лика,
дури во нас царува нејзиниот повик
во борба, на одмазда сите што не вика.
ПРЕЗЕМЕНО ОД : http://kopriva.blog.com.mk/node/113331
Следващ постинг
Предишен постинг
Няма коментари
Търсене
Блогрол
1. bugarash
2. karavelov
3. meto76
4. комитата
5. makedonskatribuna
6. radko
7. sekirata
8. tribune
9. georgiev
10. За българските работи
11. makedonska diskusiona grupa
12. teodordetchev
13. bugarash - blogspot
14. bugarash-wordpress
15. oblakoff
16. МЪГЛЕНСКА ПРАВОСЛАВНА АРХИЕПИСКОПИЯ
17. МАКЕДОНСКИЯТ НАУЧЕН ИНСТИТУТ
18. Български народни песни
19. Съюз на Македонските Организации
20. БУГАРАШ
21. МАКЕДОНСКО ДВИЖЕНИЕ ПРЕОБРАЖЕНИЕ
2. karavelov
3. meto76
4. комитата
5. makedonskatribuna
6. radko
7. sekirata
8. tribune
9. georgiev
10. За българските работи
11. makedonska diskusiona grupa
12. teodordetchev
13. bugarash - blogspot
14. bugarash-wordpress
15. oblakoff
16. МЪГЛЕНСКА ПРАВОСЛАВНА АРХИЕПИСКОПИЯ
17. МАКЕДОНСКИЯТ НАУЧЕН ИНСТИТУТ
18. Български народни песни
19. Съюз на Македонските Организации
20. БУГАРАШ
21. МАКЕДОНСКО ДВИЖЕНИЕ ПРЕОБРАЖЕНИЕ